Dat is een vraag die veel vrouwen, waaronder ik, zich al stellen zelfs voordat ze zwanger zijn. Ik had een drukke baan als manager in de accountancy praktijk, maakte vooral in “busy season” (van januari t/m april) lange weken. Kon ik deze baan wel combineren met het moederschap? Ik ben blij dat ik het aangedurfd heb, want het heeft me een rijker mens gemaakt. Ook van vrouwen om me heen hoor ik dezelfde geluiden; sommigen zeggen zelfs dat het de beste beslissing is die ze ooit genomen hebben.
Maar ja, het is ook best pittig. De ambitie om er op alle vlakken het beste van te maken:
– De zorg voor je kinderen en je taak om hen gelukkig te laten zijn en het beste uit ze te halen;
– Je werk goed doen en hetzelfde carrière pad proberen te doorlopen als toen je nog geen kinderen had; zorgen dat je leidinggevende tevreden is maar ook degenen die jij begeleidt (ondanks je wellicht niet fulltimebaan en beperkte flexibiliteitsopties);
– Zorgen dat je huis nog enigszins leefbaar/opgeruimd/schoon is en zorgen voor gezonde en voedzame maaltijden;
– Een goede echtgenote, zus, dochter en vriendin zijn;
– En dan hebben we het nog niet eens over de zorg voor jezelf (o ja dat moest ook nog).
Voor degenen die dat denken: nee, je wordt dus niet mínder ambitieus als je moeder wordt, je wordt juist ambitieuzer, op meerdere vlakken.
Een aantal eigenschappen die veel vrouwen van nature hebben, helpen er ook niet altijd in mee. Verantwoordelijkheidsgevoel, de wil om iedereen te “pleasen”, streven naar perfectie en ga zo maar door. Toch hoor ik vaak van mensen om mij heen dat ik het (op het oog) aardig voor elkaar heb in mijn “work-life balance”, als werkende moeder van twee kinderen onder de 3. Hierbij een aantal tips die voor mij werken:
1. Blijf in balans
Ik heb een periode gehad waarin ik het zo druk had, dat ik tijd “won” door minder te slapen. Ik kwam er heel snel achter dat dát dus niet werkt voor mij. Op een of andere manier lukt alles nét niet als er iets in je leven uit balans is. Sindsdien probeer ik zo goed en zo kwaad als het kan balans te houden in IQ (intellect – uitdagingen voor het hoofd), EQ (emotie – luister naar je gevoel en volg je hart), FQ (fysiek – beweging en slaap) en SQ (spiritueel – zingeving en waarden). Het is met vallen en opstaan, maar gelukkig dat het je maakt als je het wél in balans hebt!
2. Maak bewust keuzes en sta voor deze keuzes
Niet alleen de bovengenoemde balans, maar ook balans in de dingen die je doet zijn van belang. Schaken is altijd een belangrijk onderdeel van mijn leven geweest. Maar die glansrijke schaak carrière waarvoor je hard moet trainen en veel toernooien moet spelen? Die zit er op dit moment in mijn leven even niet in. Dat is ook helemaal niet erg; ik heb die keuze bewust gemaakt en heb er geen spijt van. Sterker nog, het geeft me rust dat ik dat niet van mezelf hóef. Ik doe nu rondom het schaken wat past, en dat is mij als voorzitter inzetten voor de stichting ChessQueens, wat me veel minder tijd kost maar evenveel voldoening geeft. Misschien denk ik er over een paar jaar heel anders over, dan overweeg ik mijn opties en maak daar weer heel bewust een keuze in.
3. Wees met je hoofd waar je met je lichaam bent
Heb je weleens een zakelijk telefoongesprek gehad, of nét dat half uurtje je werk af willen maken met 2 kinderen thuis die toevallig op dat moment jouw aandacht móeten hebben of elkaar de hersens inslaan? Of ’s ochtends een belangrijke afspraak hebben maar eerst de kinderen met haast naar de opvang brengen waardoor ze 100 keer moeilijker doen dan normaal, alleen omdat ze voelen dat jij gestrest bent/haast hebt? Juist ja, dat werkt dus voor mij niet. Maar ook niet om op mijn parttimedag thuis te zijn bij de kinderen, terwijl op dat moment mijn team hard aan het werken is om een belangrijke deadline te halen.
Dus als ik (ver van tevoren) weet dat er een belangrijke deadline is, plan ik het zo dat ik die week mijn parttimedag werk, en er ná de deadline weer wat meer voor mijn kinderen ben. Andersom: Op mijn parttime dag check ik niet continu mijn telefoon, maar bén ik er echt voor de kinderen. En ik plan afspraken op werkdagen niet te vroeg op de dag, waardoor de kinderen en ik 9 van de 10 keer relaxed op de opvang/het werk aan komen. Die mail bijwerken komt ’s avonds wel, als de kinderen op bed liggen.
4. Accepteer hulp en besteed uit wat je kan
Je kan het niet alleen! Dus probeer dat dan ook niet. Accepteer hulp die aangeboden wordt van familie, vrienden en kennissen. En heb je er het geld voor? Besteed dan zoveel mogelijk van de taken die een ander even goed (of zelfs beter) kan doen, uit. Dan heb ik het natuurlijk niet over met je kinderen spelen, maar huishoudelijke taken, je huis schilderen en andere klusjes in en om het huis kunnen professionals écht minstens zo goed als jij, en het geeft je héél veel rust in je hoofd.
5. Let it go, let it go
Uiteraard gaat ook bij mij niet altijd alles van een leien dakje. Mijn motto op zulke momenten: First calm down, then learn from your mistakes and embrace your imperfections. Leer leven met het schuldgevoel wat hier en daar de kop op zal blijven steken, dat stemmetje in je hoofd dat je x/y/z wel beter had kunnen en moeten doen.
6. Cliché maar waar: Geniet
Geniet van de kleine dingen: de brede glimlach van je kind als ie jou ziet, de trots op het gezicht van je kind als ie z’n eerste stapjes los zet, maar geniet ook van de interessante projecten op je werk, dat uurtje me-time met een kop thee en een goed boek, en de – schaarse – quality time met je partner/vriendinnen.
PS Luister naar deze en alle andere goedbedoelde tips, maar doe uiteindelijk wat voor jou (en jouw gezin) werkt, dat is op de lange termijn de enige houdbare optie!